Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(położyć kres)

См. также в других словарях:

  • kłaść – położyć kres [koniec] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przerywać, kończyć coś, doprowadzać do zakończenia, zaprzestania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powstanie położyło kres rządom dyktatora. Trzeba położyć kres nadużyciom. Porozumienie kładzie kres… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • położyć — akcent na coś zob. akcent 2. Położyć coś na szali zob. szala. Położyć dowcip, kawał zob. spalić 2. Położyć karty na stół zob. karta 6. Położyć kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka. Położyć kres, koniec czemuś zob. kłaść 2. Położyć …   Słownik frazeologiczny

  • kres — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kressie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym kończy się jakiś (zazwyczaj duży) obszar; granica jakiejś przestrzeni; kraniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kres lasu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kres — Być u kresu sił, wytrzymałości «być do ostateczności wyczerpanym»: Gdy dopływał (...) był już prawie u kresu sił. Z ulgą odłożył wiosła. A. Bahdaj, Wakacje. Jeśli (...) przechodził z zakazywanej mu po wielokroć formy wojskowej na tykanie,… …   Słownik frazeologiczny

  • położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …   Słownik języka polskiego

  • kres — m IV, D. u, Ms. kresie; lm M. y 1. zwykle blm, książk. «granica czegoś, jakiejś przestrzeni; kraniec» Step, morze (jest) bez kresu, zda się nie mieć kresu. ∆ mat. Kres zbioru liczb «dwie liczby, między którymi zawierają się wszystkie liczby… …   Słownik języka polskiego

  • kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… …   Słownik frazeologiczny

  • koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • eksces — m IV, D. u, Ms. ekscessie; lm M. y zwykle w lm, książk. «naruszenie porządku publicznego, zakłócenie spokoju; wybryk, wyskok, wykroczenie» Ekscesy chuliganów. Sprawca ekscesu. Położyć kres ekscesom. Doszło do ekscesów. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nieporozumienie — n I; lm D. nieporozumieniemień 1. «pomyłka wynikła z niewłaściwego zrozumienia słów, sytuacji» Tragiczne, zabawne nieporozumienie. Drobne, grube nieporozumienie. Wynikło, zaszło nieporozumienie. 2. częściej w lm «spór, zwada, awantura, niesnaski» …   Słownik języka polskiego

  • skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»